Neredeyse her ülke müzakereciler Perşembe günü, denizcilik endüstrisinin sera gazı emisyonlarını 2050’ye mümkün olduğunca yakın bir zamanda etkili bir şekilde ortadan kaldırma için geçici bir anlaşmaya vardılar.
Atılım, küresel denizcilik bağlantıları olan Uluslararası Denizcilik Örgütü’nün Londra’daki yıllık toplantısı yapıldı. Resmi olarak Cuma günü imzalanacak olan anlaşma, 2030 ve 2040’a kadar ulaşılacak emisyon azaltmalarına yönelik hedeflere de belirliyor.
Gazetecilere kapalı gerçekleşen görüşmelerde hazır bulunan delegelere göre, anlaşmanın emelleri, petrol üretimi ve deniz ticaretinde büyük ekonomik çıkarları olan ülkelerin elde ettikleri tarafından yumuşatıldı.
Ancak küçük ada uluslarından ve diğer fakir kıyı bölgelerinden gelen güçlü bir son dakika baskısı, “ısınmayı 1,5 santigrat derece ile sınırlamalara uygun hükümler vermesine yol açtı. Bu, çoğu iklim bilimcinin, iklim değişikliğinin en yıkıcı sonuçlarını önlemek için dünyayı geçmekten kaçınması gerektiğini söyleyen eşik.
Belize’nin Londra’daki küçük Karayip ülkeleri adına müzakerelerde bulunan Birleşmiş Milletler temsilcisi Carlos Fuller, “Burası için dişe diş mücadele ettikleri” dedi. “Mükemmel değiller ama bize 1,5 santigrat derece içinde kalma şans veriyorlar. Ve buraya bunun için buraya.”
Denizcilik sektörü, “sera gazı emisyonlarının yaklaşık yüzde 3’ünü oluşturuyor. Yakıt, cevher, tasarım ve tüketim mallarıyla dolu konteynerleri içeren gemiler tipik olarak diğer fosil yakıtlardan çoğu daha yoğun emisyona sahip olan ağır fuel oil kullanır.
Dünya nüfusu artmaya devam ettikçe ve ülkeler daha sağlam ticaret geliştirdikçe, “gemicilik bölgesi de tutmaya hazırlanıyor. Şu anda, uluslararası ticaretin yaklaşık yüzde 90’ı gemilerde gerçekleşiyor.
Bu yakıttan uzaklaşmak, hükümetlerin yanı sıra petrol ve gaz işletmelerinin sıfır emisyonlu alternatiflere yatırım gerektirecek. Bunlar, yeşil koruma veya onun türevi olan yeşil amonyak peşindedir. Bu tür yakıtlar, suyu yakıta dönüştürme işlemlerini yürütmek için rüzgar ve güneş enerjisi gibi elektrik kullanarak üretir.
Bu geçiş, daha fazla büyüme yetiştirme sübvanse etmek kadar basit değil. Kullanımını azaltmak için yeni gemiler, yeni tankerler, yeni boru hatları ve hatta yeni liman yükü gerekli olacaktır.
Gemi yapımcıları, halen bir fosil yakıtlı olan ancak yine de ağır yakıttan daha temiz sıvı olan doğal gazla çalışabilen gemiler teslim etmeye açığa bile. Bu yeni gemiler ilk kez geçen yıl petrole bağlı özgeçmişleri bırakırken, gemiler genellikle en az 25 yıllık kullanımda kalıyor, bu da çıkışı 60.000 küsur kargo gemisinin büyük çıkışın ağır gemileri olduğu anlamında geliyor.
IMO ortamını bağlayıcı değildir ve daha çok hükümetlere kendi hedeflerini nerede karşılaştırmaları hakkında bir işaret anlamı gelir. 2030 yılına kadar hükümetlerin nakliye işletmelerinden sera gazı emisyonlarını 2008 maliyetlerinin karşılaştırması “en az yüzde 20” oranındaki azalmalarını şart koşuyor. 2040’a kadar bu oran “en az yüzde 70″e çıkıyor.
Endüstrinin emisyonlarını büyük ölçüde ortadan kaldıracağı ve kalan miktarın dengeleyeceği sözde net sıfır hedefine “2050’ye kadar veya yakın bir anda” ulaşılması amaçlanıyor.
Özellikle Pasifik adaları, özellikle 2050 gibi daha kesin bir hedef için savaşmıştı. Yük vergi geliri için büyük çaplı nakliyeye bel bağlarken, aynı zamanda orantısız bir şekilde iklim değişikliğinin yol açtığı deniz seviyesinin yükselmesi ve süper yüklü siklonların etkilerinden de zarar gördüler. Müzakereciler stratejilerini “yüksek risk, yüksek ödül” olarak tanımladılar.
Müzakerelerde Marshall Adaları müzakerecisi Albon Ishoda, “Pasifik’in sarsılmaz önerileri ve dünyanın dört bir yanındaki diğer ülkelerden gerekçelerimizi kabul etme ve çağrımıza verme konusunda derin dayanışma göstermeseydik kulak, bu önemli adımın mümkün olması” dedi.
